Ja ik geloof het zelf ook niet, maar hier is alweer een update!

De vorige keer moest ik abrupt afbreken omdat de tijd om was. Anders had ik nog kunnen uitleggen dat het rose zoutmeer rose is vanwege de bacterien die erin zitten. Nu snappen julliehet natuurlijk beter.

Na Lac du Rose zijndie Duitse jongenen ik naar Ile de Goré gegaan, een eiland dichtbij Dakar. Echt een klein eilandje waar je binnen een half uur de hele breedte over kon lopen; maar waar toch aardig veel mensen wonen. Het is er prachtig, met alle koloniale huizen en gebouwen, rose en geel geschilderd. Houten balkonnetjes waarover uitbundig veel bloemen groeien in vele kleuren. De schattige steegjes doen aan een Italiaans dorpje denken en het is moeilijk om je voor te stellen dat hier zoveel ellende is geweest. Je voelt je als blanke lichtelijk ongemakkelijk als je de huizen bezichtigt waarin duizenden slaven gevangen zijn gehouden. Het eiland was een centraal punt in de slavenhandel en je leest brieffragmenten waarin eenblanke generaal klaagt over de vreselijke geur die over Senegal hangt vanwege de rottende lichamen van de slaven die tijdens de scheeptochten bij bosjes sterven. Met een kanonkogel worden ze overboord gegooid maar de kogel raakt na een tijdje los waardoor de doden in grote aantallen op zee drijven.

En nog steeds richten blanken schade aan in Afrika natuurlijk. Voor velen is dit hét continent om in te investeren. Men koopt land op van bijvoorbeeld Senegalezen en verkoopt dit in kleinere delen door aan andere Westerlingen, tegen een veel hogere prijs.

Je kan je voorstellen dat sommigen een hekel hebben aan Westerlingen, maar het merendeel zietons gewoon als wandelende euro's. Soms word ik er flink chagrijnig van om constantaangeklampt te worden door mensen die je hand willen schudden en die ongevraagd met je mee lopen.

Vooral met kinderen, jemoet ze natuurlijknooit geld geven ofzo. Sommigen zijn echt heel brutaal alsze weer om een kado vragen, of om geld of eten (met een sandwich in de hand). Zelfs ik moet me bedwingen omeen kind niet voor de kop te slaan als zeconstant naast me blijft lopen en bedelen.

Maar de meestemensen zijn erg aardig!Geen opdringende mannen zoals inMarokko en Mauritanie.Vandaag werden we door iemand in een restaurantje uitgenodigd voor een maaltij bij zijn familie. We kregen een rondleiding door het dorp enmoesten beloven morgenwer langs te komen.

We bevinden ons nu in Casamance, het Zuidelijke deel van Senegal. Wat ik eerder nietwist, is dat je door Gambia moet reizen om naar Zuid Senegal te gaan. Gambia is een klein landje binnen het grote Senegal. Ik zal je dit keer de details besparen, maar geloof me, na 14uur in een busje met een 40graden ben je aardig uitgekakt. Vooral als de weg vol hobbels engaten is,jeachterbuurman z'n knieen in je rug prikt,het zand door de open schuifdeur waait, jeeenuur op de veerpont moet wachten terwijl er geen goeie koffie te krijgenis in de stinkende hitte, enje behalve door 4grensovergangenook nog door 2 politieposten wordt gecontroleerd.

Casamance is het meest inheemse gebied van Senegal, waar in de mangrove-bossen de Christenen en moslims weinig grip hebben kunnen krijgen op de bevolking. Helaas schuilen hier ook de rebellen die een paar jaar terug terroristische acties hebben uitgevoerd.

Het blijft apart om na Marokko ineens halfnaakte mensen te zien; veel oudere vrouwen hebben alleen een doek over hun bovenlichaam en die zakt weleens schuin.

Maar het eten is hier gevarieerd en lekker, eindelijk ook weer bier!! Morgen een fiets huren en lekker door de bossen fietsen, met de koele zeewind is het hier niet te heet. Perfecte plaats om m'n laatste reisdagen door te brengen!

tot snel!