walk of life
Erg gezellig dat er zoveel reacties op onze site staan! leuk dat jullie zo meeleven en -lezen. wij denken ook aan jullie! zo af en toe.
Zo langzaamaan beginnen we te wennen aan het Camino-leven. Ja, het is echt een life-style op zich!
Eerst wat uitleg over de Camino de Santiago, voor de onwetenden onder jullie:
sinds de 11e eeuw wordt deze pelgrimstocht gelopen door mensen die van heinde en verre komen omdat volgens de legende het graf van Jacobus in Santiago de Compostela gevonden is. Mensen lopen de tocht om veel verschillende redenen; omdat ze niet weten wat ze met hun leven moeten doen, omdat ze gepensioeneerd zijn en zich vervelen, uit sportieve beweegredenen, veel meegemaakt hebben, sommigen dragen de tocht op aan een ziek persoon, enz enz.
Dus onderweg horen we veel interessante verhalen en we komen de meest uiteenlopende mensen tegen.
Je kan beginnen waar je wilt, dus sommigen zijn al maandenlang aan het lopen (die ruik je meestal al van verre).
Wij zijn begonnen in St. Jean Pied de Port, Frankrijk in een klein bergdorpje waar we al helemaal in de pelgrim-sfeer werden ondergedompeld: overal kan je asseciores kopen om aan je tas te hangen, ingenieuze water-drinken-met-een-slangetje-uit-je-rugzak-systemen en wijn.
De eerste dag was zoals gezegd de zwaarste, maar we hebben hem kranig doorstaan!
Het was echt een geweldig mooie tocht waarbij je steil omhoog loopt, de bergkam oversteekt en weer steil naar beneden. Het was erg mistig waardoor minder uitzicht maar een erg misterieuze sfeer.
We hebben geploeterd en gezweet, maar we waren wel de koplopers van de groep en het viel ons eigenlijk heel erg mee!
Mede doordat we leuke mensen ontmoetten waardoor de tocht lichter lijkt.
En het is zooo mooi! De herfstkleuren, de koeien waarvan je de bellen overal hoort tinkelen, de kruidige geuren, het wisselende landschap..
Zoals bij wel meer mensen gebeurt, komt de tegenslag pas na een paar dagen. Lieke heeft veel last van haar knie, die bij het dalen waarschijnlijk overbelast is geweest omdat ze haar blaar wilde ontzien. Maar ze is een echte bikkel en elke dag hebben we zeker 15 tot 20 km gelopen. Je kán ook haast niet anders; om 8:00uur wordt je het hostel uitgekickt. Als het dan nog koud, nat en donker is kan je beter doorlopen tot het volgende dorpje, in plaats van wachten tot een ander hostel open is.
Dat is dus de Camino-way-of-life: je loopt vanaf ´s morgens vroeg door verschillende dorpjes en je volgt de bordjes die overal staan. Je komt onderweg mensen tegen die je in vorige hostels hebt ontmoet en je loopt een stukje samen. Dan een paar uur later drink je ergens koffie, waar je veel andere bekende camino-gangers tegen komt.
Hele dorpen zijn er op ingesteld en hebben speciale pelgrimsmenu´s enzo.
aan het eind van de dag kom je in het hostel (albergue heet het eigenlijk) wat in ieders´ boekje staat als beste eindstop van de dag, meestal na 25km. De snelle mensen zijn er al tegen 15:00, de pauze-houdende keutelaars (wij dus) tegen 17:00uur.
Je pakt je pelgrimspaspoort (jaja) en laat er een mooie stempel inzetten bij de albergue, zodat je bewijzen kan dat je écht een pelgrim bent en niet misbruik maakt van de goedkope faciliteiten. Daarna wil je maar één ding: douchen! dus hup, onder de pisstraal en meteen je ondergoed mee wassen en je shirtje. Kan je die fijn weer aan de volgende dag.
Dan lopen we het dorpje in en kopen een paprika, wijn en een stokbrood bij de plaatselijke albert hein. We eten dat aan lange tafels in de albergue. Soms eten we ook wel bruine bonen in tomatensaus (vinden we allebei erg lekker), vooral als we onze slaapkamergenoten niet erg aardig vinden. Anders eten we pasta waar je water overheen moet gieten of we eten pasta of pasta.
Oja en Lieke is trouwens ook vegetariër geworden nadat we vandaag bediend werden door de winkelman alias chirizomaker, die het bloed nog aan zijn handen had en de varkenskoppen nog onder de kassa had liggen.
Na onze maaltijd drinken we een wijntje, als we die niet vóór de maaltijd al hadden gedronken en anders drinken we er nog meer.
We kletsen met andere mensen en wisselen alle blaar--pijn-en-kneusverhalen uit.
Vanaf 21:00uur wordt het al stilletjes en tegen half 10 ligt iedereen al op bed, behalve natuurlijk Marieke die nog in haar dagboek gaat schrijven want zij kan niet zo vroeg slapen!
En dan om 6:00uur gaan de lichten aan in de slaapzaal, jawel. Iedereen pakt zijn knapzak op en het verhaal begint weer van vooraf aan!
We hebben er al 4 dagen opzitten, nog maar zo´n 40 te gaan.
Vandaag was het wederom heerlijk weer en morgen kunnen we voor één keer uitslapen, dan begint onze grote boswandeling weer. herrlich! Inderdaad, we raden het iedereen aan! Komt allen wandelen!
Liefs Marieke en natuurlijk Lieke (die slaapt)
Reacties
Reacties
Wauw, wat een fijn verslag... Ik denk met weemoed aan dat gewandel, als had ik het al eens gedaan. Dat is niet zo, maar ik zou graag mee wandelen. Het lijkt me heerlijk! Even zo'n eenvoudig leven van dag tot dag, en het enige doel wat je hebt is je stuk lopen, en weer naar de volgende dag toeleven.
Hier alles in kannen en kruiken. Hoewel nog steeds storm op vele vlakken.
Ik denk veel aan jullie. Liefs!
Wauw ik wist helemaal niet dat jullie die pelgrimstocht gingen lopen! Te gek! Heb zelf eens een tocht door de Vogezen gemaakt. Je komt echt tot jezelf en bent een met de natuur. Grappig ook dat iedereen daar eigenlijk met hetzelfde doel komt: die pelgrimstocht. Wel knap hoor dat jullie 'tzo volhouden allemaal. Petje af. Hopelijk wordt Lieke dr knie snel beter....
Hier is 't nog steeds topdrukte: net aan paper nr.2 begonnen die (aaargh morgen al!!) af moet zijn. Daarna nog eentje en per 1 november naar Berlijn ff uitblazen en cultuursnuiven (let op die combinatie ;) ). Nou meiden nog heeeeel veel plezier met jullie tocht en geniet van alles om jullie heen.
XXX uit Best waar het nu met bakken naar beneden komt :(
Klinkt goed allemaal!En de foto's zeggen meer dan duizenden woorden...
Anyhoow, doe voorzichtig jullie twee en ik wens jullie natuurlijk (weer) heel veel plezier en lol en weinig blaren en mooie uitzichten en leuke mensen en uithoudingsvermogen en niet al te steile paden en ruige bergruggen en gezonde knieen en uitzicht op de Atlantische oceaan en rosenkransjes en Maria-in-plastic-sleutelhangertjes en koikarpers en tomaten en een bijbel met een peer erop en lekkere maaltijden (met spekjes of wat dan ook erin). OH NEE! Jullie zijn vegetarisch geworden... Nou, dan met gummibeertjes erin.
Ga ik hier even mijn 'ding' doen. Toedels!
ps. Iemand is bijna jarig daar.................................
Hee Mary! Leuk zo'n verhaal, was al benieuwd hoe het er aan toe ging, dat hele pelgrim gedoe...
Voel je je al een pelgrim? Dat vroege opstaan lijkt me wel minder ;-)
Loopze en veel plezier! kus!
Hee zus! Wat een indrukwekkende wandelverhalen! Ook hier geploeter en gezweet, maar om heel andere redenen. Saaie werkdagen en gedisciplineerd solliciteren - een wereld die mijlenver afstaat van die van jullie op dit moment. Maar heerlijk om zo achter de computer even weg te dromen; bij mij komen de Barcelona herinneringen weer boven.
Oh en prachtige foto's trouwens!!! liefs!
Lieve Lieke,
GEFELICITEERD met je 22ste op de 22ste! Wat een bijzondere verjaardag zal dat worden! Mooi die foto`s, krijg de kriebels.
Liefs
Heeeeel hartelijk gefeliciteerd met je 22ste verjaardag, popje!!!
Hou van je
En laat die pelgrims voor je zingen
Hallo meiden!
Wat een mooie berichten en prachtige foto's!!! Ik krijg zeker de kriebels, lijkt me een geweldige ervaring.
en...Lieve Lieke: PROFICIAT!!!!!
Heeft Marieke je nog een beetje verwend? Ontbijtje op bed (om 6 uur) Warm croisantje ofzo, of hebben ze die daar niet??
Knuffels, Ien
Hai Lieke en Marieke,
Mooi verslag weer hoor!
En Lieke, gefeleiciteerd met je verjaardag!
Dikke kus,
Elien
Dag schatje,
Weet dat ik altijd je verhalen lees en dat ik op de (hoogte) ben van elke stap die je neemt!!!!!
Ik geniet ervan dat jij het zo naar je zin hebt. Het is gegund. Ik wilde je even feliciteren met je verjaardag, dus bij deze.
Schatje van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Ik hoop wel dat je een verjaardags gevoel hebt gehad.
Dikke kus
Jemig de pemig dames, zit de benenwagen er nog aan of al weggesleten tot net onder de knie?
Het klinkt als een enorm toffe tocht zeg! Het vaolt allemaal dus (behalve de blaren en stramme poten) eorm mee zo te lezen. Enorm leuk om jullie zo te volgen, toffe foto´s ook!
heel veel plezier nog, zet ´m op! dikke knuffel bldrrr
Dag geweldige meiden,
En kennen we alle wandel liedjes al?, van potje vet, tot kumbaja my lord, de paden op de lanen in, we gaan nog niet naar Huis???
Of lopen deze geweldige meiden in rust, en juist te genieten van de stille omgeving.
Maar mocht het nodig zijn {wandelliedjes} zeg het maar, ik ken er nog een paar.
dikke kus voor jullie.
Hallo lieve dappere Dodo's,
Is het bij jullie ook zo grijs en nat?? Ik hoop het niet voor jullie, want dan is het geen pretje, al zing je alle liedjes 10 keer die Connie voorgesteld heeft. Maar
't kan wel helpen.
Ben benieuwd wanneer jullie in Burgos aankomen.
Blijven je daar een poosje zeker?
Toi-toi! Lieve groeten, Ineke
Hola,
Leuk om weer reisverhalen te lezen! Zo lang je maar niet alle boeken van meneer Coelho gaat herbeleven ;-)
Ciao,
Sebastião
Ha lieve Marieke,
Ik volg je verhalen regelmatig. Lijkt me heerlijk. Ik zou graag zelf ook nog eens gaan wandelen. Maar ja... Keuzes he. Kies je links, dan kun je niet naar rechts.
Ik mis je hier wel hoor bij Aikido en ook gewoon om nog eens af te spreken. Ik hoop dat je heelhuids toch terug komt naar Utrecht. Maar ja, misschien kom je als een heel ander mens terug en ken ik je niet meer terug..haha...
Zoek in spanje ook eens een dojo op. Kun je beleven hoe het daar is. Op verschillende websites kun je internationaal dojo's zoeken. dan moet je de richting aikikai aanhouden.
Groeten aan je vriendin en ik ben blij dat het samen ook goed gaat. Dat is o zo belangrijk.
Tot schrijfs.
Kusco
Haaaa stoere chica´s!
Te gek wat jullie allemaal meemaken! Het klinkt helemaal fijn! Misschien moet ik ook maar vast een nieuw tripje gaan plannen ;-) Een volgend projectje misschien...Het werkt inspirerend!
Ik lees jullie verhalen met veel plezier vanuit het zonnige Mexico. Zo grappig wat je schreef over douchen met je kleren aan, zodat je ze de volgende dag weer aan kunt. Heel herkenbaar, haha!
Succes met de blaren! Geniet!
x van Esthertje
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}