jaja, het leven zonder mijn geliefde Lieke gaat verder..

Het afscheidwas zwaar, de zakdoekjes vol gesnoten. De laatste avond hebben we herinneringen opgehaald aan de hele reis en kwamen tot de conclusie dat we een superleuke tijd hebben gehad saampjes. Lieke keek vervolgens heel blij als ze praatte over haar thuiskomst, hoe de mensen haar zouden ontvangen op Schiphol en hoe ze lekker zou eten en door Amersfoort zou slenteren. Ik trok dan een somber gezicht en snoof luidruchtig, waarop Lieke zich haastte te zeggen dat ze mij heel erg zou missen en dat ze liever mee verder zou reizen.. maar eerst geld wil verdienen.

Oké, de bus reed weg en ik bleef achter in Finisterre. Eindelijk vrijheid! ;)

Omdat de Camino afgelopen is, maak ik nu per dag een plan van wat ik ga doen. Eerst nog lekker een paar dagen in Finisterre gebleven, vanwaar ik een prachtig uitzicht had van bijna 360`C over de zee. Finisterre betekent 'eind van de wereld' en de ruige, rotsachtige kust bevestigde dat gevoel. De meeuwen krijsten en de wind waait guur. Heerlijk om eens een dag voor de open haard te zitten met een boek, ik heb in 2 maanden nog niet één boek uitgelezen!!

Mooie gelegenheid ook om mijn voeten op te warmen bij het vuur, want die waren al een paar dagen gevoelloos van de kou. In de meeste huizen is geen verwarming, alleen een haard. Men laat alle deuren openstaan in bars, huizen en internetcafé's, zodat iedereen met jas en sjaal binnen zit. Op den duur gaan je kleren wel stinken als je er dag en nacht in rondloopt/slaapt. Aangezien ik maar 1 broek heb kan ik die niet wassen als er geen plek is om te drogen.

Op zich is dat allemaal niet erg, de stank kan toch niet op tegen de vislucht hier. Maar na een duik in de ijskoude zee is het wel lekker om op zń minst een warme douche te hebben (niet dus)!

Samen met 2 Zwitsers kwamen we op het strand een vissersman tegen die ons uitnodigde om zijn verse vis te kopen en klaar te maken. Erg leuk om bij een onverstaanbare Galicische 'local' verse sardientjes te eten en gepofte aardappelen.

Het koude, natte weer motiveerde me om naar het Zuiden te trekken. De twee Zwitsers heb ik een snelcursus 'Liften voor beginners' gegeven waarna we met duim en bordje langs de weg gingen staan, op weg naar PORTOOO in ... je raadt het al: Portugal!

De 400 km (+/-) kostte ons drie (!!) dagen om te overbruggen!! De voorspellingen kwamen uit: Spanjaarden zijn bang voor lifters dus het duurde soms wel twee uur voordat we op werden gepikt. Er waren ook niet bepaald gunstige plekken; weinig grote wegen waardoor men ons steeds maar een paar km mee kon nemen.

Daarnaast vertrokken we natuurlijk veel te laat waardoor we steeds het werkverkeer misliepen. Maar het was wederom een heel leuk avontuur! Hoewel de Zwitserse vriendelijkheid niet op kan tegen de Lieke-en-Marieke charme natuurlijk, met Lieke verliep het liften veel makkelijker, haha!

De nachten brachten we door bij mensen thuis, via couchsurfing. Echt een aanrader voor iedereen die goedkoop wil reizen! We hebben in een heel tof oud herenhuis geslapen waar we soep maakten in een enorme keuken, waar de kiwi-bomen in de tuin stonden en waar maar één jongen woonde die meteen het vuur voor ons aanmaakte. Echt super.

Na Santiago was er wel een snelweg naar Portugal, dus woehoei, de grens over! Echt heel gaaf om in een nieuw land te zijn. Porto is 10x mooier dan ik verwachtte. De oude binnenstad is geweldig mooi met ups en downs, torens, pleintjes, grote winkelstraten met kerstverlichting en huizen met geglazuurde, gekleurde tegeltjes tegen de vochtigheid. Lijken wel allemaal open keukens, met de Delfts Blauw en gifgroene huisjes.

Ik dacht dat het Portugees wel op het Spaans leek. nou, niet dus! De laatste lift-man zette ons af in een wijk buiten het centrum, dus wij schoten een jonge vrouw aan en vroegen in het Spaans de richting naar het centrum van de stad. Ze keek ons niet-begrijpend aan dus we vroegen hetzelfde in het Engels. En, zeg nou zelf, hoe moeilijk kan het woord 'centre, centro, ceintre' te vertalen zijn?? Maar ze begon terug te praten in een taal die meer op het Russisch leek dan op het Spaans! Constantin en ik keken elkaar aan en barstten in lachen uit; we konden er echt geen soep van breien!

Natuurlijk zijn er wel overeenkomsten met de Spaanse taal, maar de uitspraak is meer lallend en de woorden hebben meer accenttekens waardoor de uitspraak altijd fout gegokt is. Maar de mensen zijn aardig en de meesten spreken redelijk Spaans en sommigen Engels.

Het jeugdhostel is ook erg leuk, weer andere mensen ontmoet om mee naar musea te gaan enzo. Maar helaas is het weer erg regenachtig, hoewel gelukkig niet koud (16 tot 20 graden). Toch beperkt de regen me wel, waardoor ik wat sneller Portugal door ga crossen zodat ik weldra in Zuid-Spanje ben en dan de oversteek kan maken naar Marokko.

In Zuid-Spanje zoek ik een medereiziger (ter geruststelling van het thuisfront) om de Tanger over te steken en met kerst hoop ik in Marrakech te zijn bij Hanna en Leo!

Fijne decembertijd allemaal!

en Lieke.. kom je snel terug?

dikke kus!! Marieke